Beste Boulodrômers,

Boulodrômers, een vreemd woord in deze vreemde tijden.

Regelmatig bekruipt me, net zoals waarschijnlijk meerderen van jullie, de onrust en waanzin van deze tijd. Iedereen blijft, al dan niet verplicht, in zijn of haar veilige omgeving. Sociale afstand staat nu plotseling gelijk aan sociale ontbering. Wat betreft de Boulodrôme is dit toch voor velen van ons een sociaal net, zo niet een vangnet. Een toevluchtsoord voor velen.

We treffen ons.
We ontmoeten ons.
We vermaken ons.
Wat nu gebeurd is dat we ons missen.

Als ik dan zoals de afgelopen weken en dagen regelmatig op de Boul aanwezig ben om te klussen en alles zomerklaar te maken dan mis ik de aanloop van een ieder van jullie op het moment dat ik weer wegga ….. of drômend nog eventjes blijf.
De afgelopen weken en dagen elke keer weer geconfronteerd met de realiteit van het heden.

Er is ........... n i e m a n d.

In het ongewis wie ik na deze tijd weerzie ………. of voor altijd zal missen.

Feit is nu dat fijne mensen op een gezellige en sportieve locatie met een trieste realiteit worden geconfronteerd.

Ik hou vol, doen jullie dat ook.

Tot we ons weerzien.
Giel.